Het zal de lezers van het MB niet zijn ontgaan dat naast de inbreng van auteurs die tevens lid zijn van de CFV, een almaar kleiner wordend vijvertje om in te vissen trouwens, er ook sprake is van gastschrijvers. Die zijn weliswaar geen lid, maar hebben soms geweldige artikelen geschreven waar de Frankrijk en koloniën-verzamelaar alleen maar blij van kan worden. Zo is de indrukwekkende posthistorische artikelenreeks van Frans Jorissen over de geboorte van de Franse briefkaart ook in Engeland niet onopgemerkt gebleven met als gevolg dat die reeks nu ook in The Journal zal verschijnen, het orgaan van onze Engelse zustervereniging The France & Colonies Philatelic Society (FCPS). Ter illustratie van hoe deze reeks eruit ziet, heb ik de pdf van ons MB 215 naar de andere kant van de Noordzee gezonden en daarop kreeg ik veel complimenten terug over de gevarieerdheid en de kwaliteit van ons blad. De Engelsen hebben de bereidheid uitgesproken om in beginsel al hun artikelen met ons te delen en zij hebben ook belangstelling voor wat er in ons blad ver- schijnt voor The Journal. Dat betekent dat artikelen van ons dan worden vertaald in het Engels en vervolgens de hele wereld overgaan, want niet alleen is de FCPS precies twee maal zo groot als wij, maar minstens 40% van de leden is buiten het Verenigd Koninkrijk woonachtig verspreid over de wereld. Wat echte filatelie betreft mogen we ons trouwens best een beetje op de borst kloppen, want zowel The Journal als het Marianne Bulletin bevatten veel meer filatelie dan de meeste Franse bladen waarin we overwegend elkaar de hand schuddende oudere heren zien afgebeeld die op weer een ‘Salon’ of ‘Manifestation’ hun eigen voortreffelijkheid staan te etaleren. Afgezien van een enkel inhoudelijk artikel, heeft de liefhebber bij die bladen niet veel meer te zoeken. De hoofdredacteur van de Echo de la Timbrologie stelt in haar blad The Journal regelmatig ten voorbeeld, maar dat leidt bij de Fransen niet tot meer inhoud. Het blad van de Franse academie graaft erg diep en gaat voor de meesten te ver. The Journal en het Marianne Bulletin zitten daar precies tussenin. Alle reden dus om samen te werken. Wij hebben 24 bladzijden per keer te vullen, de Engelsen zo’n 60. Ondanks het feit dat de frequentie van verschijnen van The Journal is teruggebracht van vier keer per jaar naar drie keer, vraagt de hoofdredacteur voortdurende om nieuwe bijdragen. Tegen de autonome demografische ontwikkelingen is natuurlijk geen kruid gewassen, maar door goed samen te werken, kunnen we de toekomst nog wel een tijdje aan.
Edwin Voerman,
Redacteur CFV