Van de redacteur
Een buitenkans, want zo mag je het kunnen laten zien van de collectie emissie ‘Marianne de Dulac’ (1944-1945) van de Fransman Henri Galet (72) wel noemen. Onder de titel van het betreffende artikel vertelt Henri Galet iets over zichzelf en kunt u nader met hem kennismaken. Via Delcampe ben ik hem jaren geleden op het spoor gekomen en dat contact heeft zich ontwikkeld tot een hechtte vriendschap op afstand. Galet is geen lid van een postzegelvereniging en stelt ook niet tentoon. Binnen Frankrijk kennen hooguit veilinghouders zijn naam, maar verder opereert hij in stilte. Dat in stilte opereren is trouwens een veel komend aspect bij de meeste jongere verzamelaars. Onlangs bevestigde één van de grootste veilinghouders van Nederland dat het aantal verzamelaars buiten de georganiseerde filatelie inmiddels vele malen groter is dan het aantal dat nog lid is van een vereniging. Deze groep jongere verzamelaars is verantwoordelijk voor de huidige levendige handel op de veilingen en opereert wat hun hobby betreft anoniem. De verenigingsvorm kent men niet meer (behalve de sportvereniging) en mogelijk ontloopt men zodoende ook de gesel van de sociale media. Wie zal het zeggen? Elke tijd heeft zijn eigen karakter. Bij Henri Galet speelt dat aspect niet, maar zijn voorkeur om zijn vrije tijd ook buiten door te brengen aan de waterkant is naast zijn drukke baan als accountant ook niet bevorderlijk geweest voor deelname aan het verenigingsleven en publiceren. Henri Galet en ik hebben veel gecorrespondeerd voornamelijk over de toepassing van postzegels in het pos tale verkeer. Het feit dat hij zijn kennis met ons wil delen toegespitst op de emissie ‘Marianne de Dulac’ betekent voor onze vereniging een verrijking. De collectie ‘Marianne de Dulac’ van Henri Galet is zó omvangrijk dat het onmogelijk is om deze in zijn geheel in het MB te presenteren. In de loop van het verschijnen van de komende MB’s zullen er steeds enkele stukken zijn te zien met een toelichting. Ik begin met een inleiding op deze emissie om de emissie ‘Marianne de Dulac’ in historisch per spectief te plaatsen. Wanneer de individuele stukken dan later aan bod komen hebben ze aan betekenis gewonnen.
Redacteur CFV,
Edwin Voerman