Van de voorzitter
Sensationeel
In het algemeen vinden alle Fransen dat Frankrijk het middelpunt van de wereld is. En een recht geaarde Parijzenaar vindt natuurlijk ook, dat de stad Parijs eigenlijk daar nog een flink stuk bovenuit stijgt. Maar toch krijg ik de indruk dat, als het gaat om een nieuwe pensioenwet – die de Franse president en zijn regering er doorheen willen krijgen – al die Fransen, en zeker de Parijzenaren, slecht om zich heen kijken naar de rest van de wereld. In het overgrote deel van Europa is de pensioengerechtigde leeftijd in de afgelopen tientallen jaren flink omhooggegaan. Zelfs nu in Nederland tot wel 67 jaar. En allemaal om dezelfde reden: bij een omslagstelsel als de AOW kunnen de weinige actieve inleggers de uitkeringen aan het groeiend aantal gepensioneerden niet meer opbrengen. Maar wat er nu in Frankrijk gebeurt is sensationeel te noemen. Met name in Parijs wordt er tenminste één keer per week flink geprotesteerd en meteen terloops enorme vernielingen aangericht. De tijden van de ‘gele hesjes’ lijken teruggekomen.
Maar wat zeker ook sensationeel te noemen was, is de inhoud van een brief die wij bij terugkomst in Frankrijk op de mat vonden. Een brief van de burgemeester van het dorp! Door de staat was hij verplicht geworden alle huizen een nummer te geven die hoort bij de straatnaam. En wij krijgen daarom nummer 27; het was hem een eer het nummerbordje persoonlijk aan ons af te geven op de ‘mairie’. Ik woon hier in een ‘lieu dit’ binnen de gemeentegrenzen; zeg maar een buurtschap met tien huizen. Tot nu was het zo dat bezorgdiensten van spullen die je over internet bestelde altijd naar je telefoonnummer vroegen. In het tijdsslot dat met je was overeengekomen werd je dan gebeld om de bezorger per telefoon naar je tuinhek te begeleiden. Nadeel was dat je wel alert op dat telefoontje moest zijn want anders konden ze het niet vinden. Dat is allemaal over want nu we zijn vindbaar via dat straatnummer op ‘Google Maps’.
Wat ik de afgelopen tijd helemaal niet sensationeel vond was dat niemand van de leden zich vrijwillig heeft aangemeld voor één van de vacant komende functies in het bestuur. Gelukkig heb ik wel mensen gevonden die dat misschien wel eventueel willen overwegen maar een directe invulling hebben we nog niet. Daarom wil ik dat graag nog een keer benadrukken. Heeft u alle andere verenigingen de afgelopen jaren aandacht gegeven met vrijwilligerswerk, maar onze vereniging bent vergeten, dan zijn wij nu aan de beurt. Ik bied geen sporen van vernielingen of een nieuw nummertje op de landkaart aan, maar het sensationele leven van een hobbyvereniging met een levendig bestuur: er is altijd wel wat aan de hand of gaande.
Voorzitter CFV,
Hans ten Hengel